Werkfilosofie
Wanneer een emotie diepgaand en onder liggend is, dringt zij zich vaak op om
te worden vertaald naar vorm en kleur . Deze vertaling wordt compositie, waarin
zowel vorm en kleur symbolisch toegepast worden. Zo kan vorm refereren naar
bekende of minder bekende symbolen, of naar iconen door de kunstenaar zelf gecreëerd
in de zoektocht naar samenvattende communicatievormen. Vb. gesloten vierkant:
kamer, huis, cel, thuis, territorium, enz.
De kleurkeuze refereert meestal naar de elementen (aarde, lucht, water, vuur)
en diens overeenkomstige koude of warme varianten. Ook historische waarden van
kleuren kunnen belangrijk zijn.
De gebruikte techniek hangt af van de beoogde vormgeving. Het geheel wil steeds
een fragmentarisch beeld zijn van een moment.
Elke compositie bevat een eigen verhaal, nl. de vertaling van de door de kunstenaar
beleefde emotie.
De toeschouwer vult dit verhaal zelf in, door alle gegevens op zijn manier te
interpreteren en zo nieuwe emoties te vormen. Zo wordt een continuïteit
gecreëerd van communicatie, op basis van innerlijke gevoelens en beleving.
Inspiratiebronnen
- emotie
- natuur
- muziek en klank
- symboliek van diverse culturen, soms met eigen interpretatie.
Evolutie van de werken
- 1978: Muraal textiel
- 1979: + Miniaturen
- 1988: + Installatie’s
- 1997: + Schilderijen & mixed media
- 2007: + Papier Maché